Nepsneeuw en engelenhaar

 'We haasten ons naar de carols en de klokken en de zoete, lieve pasgeboren Jezus van acht pond en zes ons en zien Jezus niet langer als de langverwachte Messias - de Ene die wijsheid, Adonai, wortel, sleutel, licht, koning en Immanuel is.

Door het grotere verhaal van de verlossingsgeschiedenis binnen te gaan, voelen we opnieuw dat we een Redder nodig hebben. We vegen de nepsneeuw en het engelenhaar weg, schuiven de flanellen herders en schattige beesten aan de kant en richten ons op de pijn van de kosmos, het verdriet en de strijd van heel de schepping.'*

Ik ben een boek aan het lezen van Philip Yancey, het heet 'Waar is God goed voor?'. Eerlijk gezegd staat de titel me een beetje tegen. Maar de inhoud is goed. Het laat me kennis maken met een soort pijn en verdriet waar ik geen weet van heb.

Een student die zijn medestudenten en docenten neerschiet en daarna zelfmoord pleegt.

De onvoorstelbare heftige veranderingen die China heeft ondergaan de afgelopen 100 jaar.

De seksindustrie

De Apartheid in Zuid-Afrika

Steeds maar weer schrijft Philip Yancey over het probleem van het lijden, wat Tish Warren hier 'de pijn van de kosmos' en 'het verdriet en de strijd van heel de schepping' noemt. Philip zoekt naar Gods hand, naar genade, naar 'het geloof dat God hoe dan ook het blijvende goede aan deze gebroken planeet en aan ons, haar gebroken inwoners, kan ontworstelen. Durven we het aan die hoop, dat geloof te koesteren?' schrijft hij.

Dat zijn geen makkelijke vragen.

Soms is het in ons eigen leven al te veel en als je dan ook nog het leed van heel de schepping en de mensheid en zelfs de kosmos erbij betrekt, dan weet ik maar één ding heel zeker:

We hebben een Redder nodig!

Nog steeds

*Uit 'Advent' van Tish Warren

Foto: Pinterest

Laatste 7 dagen voor kerst

" We hebben wijsheid uit de mond van de Allerhoogste nodig.

We hebben Adonai - de Heer - nodig, die ons redt met uitgestrekte arm.

We hebben de wortel van Jesse nodig om ons te voeden.

We hebben de sleutel van David nodig om de ketenen die ons gevangen houden te ontsluiten.

We hebben de rijzende dageraad nodig, het stralende eeuwige Licht en de Zon der gerechtigheid.

We hebben de Koning van de volken nodig - het diepste verlangen van allen.

We hebben Immanuel nodig, God met ons."

De vroegere kerk gebruikten deze 7 antifonen met hun gebeden de laatste 7 dagen voor kerst. Ik vind het mooi en wil het ook proberen, om die laatste 7 dagen één ervan te gebruiken in mijn gebed. Bij wijsheid zal dat niet zo heel moeilijk worden, maar bij wortel van Jesse of Sleutel van David wordt het wat lastiger. 

Het citaat komt uit het boekje 'Advent' van Tish Warren

O

"Toen advent in de kerk van de middeleeuwen vorm kreeg, ontwikkelden de christenen de vorm van het gezamenlijk zevenvoudig gebed, dat verwijst naar beschrijvingen van de Messias uit het Oude Testament. Deze gebeden zijn gedichten. Ze vertellen ons door middel van metaforen wie Christus is, zonder de naam Jezus direct te noemen. In plaats daarvan roepen ze Jezus aan met de namen die Hem in de Schrift gegeven worden:

'O Wijsheid!'

'O Adonai!'

'O Wortel!'

'O Sleutel!'

'O Licht!'

'O Koning der volken!'

'O Immanuel!'

Dit noemen we O-antifonen, omdat de kerk deze gebeden antifonisch zong. In beurtzang. Veel kerken zijn deze traditie kwijtgeraakt, al klinkt een echo van die traditie nog door in het geliefde adventslied 'O kom, O kom, Immanuel', dat afgeleid is van het laatste O-antifoon."*

Mooi vind ik het en eigenlijk wel jammer dat dit kwijtgeraakt is. 

Dat 'O' is net zoiets als het 'Och, dat U de hemel openscheurde' uit Jesaja 64. De preek ging daar gisteren over en de voorganger zei, dat dat 'Och' en ik denk dus ook dit 'O' diep vanuit je binnenste komt.

*Uit 'Advent' van Tish Warren

Er gloort een nieuw kerkelijk jaar

Het is zondag 1 december en dat betekent dat het advent is. In november las ik het boekje 'Advent' van Tish Warren. Het is heel mooi en leerzaam, maar eigenlijk is het niet genoeg om het maar één keer door te lezen. Zoals ik wel vaker doe, heb ik mooie stukjes overgeschreven. Dit waren er erg veel deze keer. Zoveel dat ik voor elke adventsdag wel iets kan delen. En dat ga ik dan ook doen, hier op mijn boekenblog. Welkom om mee te lezen, maar ook mee te denken, te reageren en te delen over jouw beleving van advent. Laten we beginnen. Vooral het laatste stukje wil ik vandaag goed tot me door laten dringen.

"Als het einde van het jaar nadert en de dagen donker en kort zijn, als kerstliederen klinken in drukke winkelstraten vol kerstverlichting, gloort een nieuw kerkelijk jaar. Op de vierde zondag voor kerst begint advent. De eerste dag van advent is de nieuwjaarsdag van de kerk.

Advent is afgeleid van het Latijnse Adventus, wat 'komst' betekent. Advent is in de kerkelijke traditie de tijd waarin we ons voorbereiden op en uitzien naar de komst van Christus.

Christenen geloven niet in één komst van Christus, maar in drie: de komst van Christus in de menswording, de komst van Christus in de laatste dagen en de komst van Christus in ons heden, door het werk van de Heilige Geest en Woord en sacramenten.

We weten dat Christus gekomen is, en toch roept advent ons weg uit ons tijdgebonden moment, om het hele drama van de Schrift in herinnering te roepen en op te voeren."