'Ten diepste is advent een seizoen van hoop. En daarom gaat het vooral over Christus' komst in heerlijkheid. Dit is het ultieme doel van onze hoop. We vieren dat Jezus kwam in zijn menswording en vinden troost in de manier waarop Hij naar ons toekomt in ons dagelijks leven, maar al onze verlangens vinden hun bestemming in Christus die terugkomt en genezing, vrede, vreugde en een onvoorstelbare heelheid met zich meebrengt. De laatste terugkeer van Christus zal het einde betekenen van kanker. Het luidt de volkomen ontmanteling in van witte suprematie en racisme. Het betekent de komst van gerechtigheid voor slachtoffers, de zwaksten en meest kwetsbaren die door de machtigen schijnbaar straffeloos onderdrukt worden. Dood koraalrif zal herleven. Er komt een einde aan wereldwijde pandemieën. Mensen die ten onrechte gevangen zaten, ontvangen genoegdoening. Gehuil van kinderen maakt plaats voor eeuwig gelach. De dood gaat dood. Hoe bevoorrecht ons leven ook is, het christelijk geloof leert ons dat datgene waar we het meest naar verlangen pas gevonden wordt aan het einde der tijden.'
'Dood koraalrif zal herleven.'
Misschien wel het laatste waar ik aan zou denken.
Maar de Schepper weet en ziet het allemaal.
Maar de Schepper weet en ziet het allemaal.
Hij kent niet alleen mijn verlies en gemis,
Maar Hij kent alle verliezen en alle gemissen.
(Dat is geen woord, maar nu even wel)
Van alle mensen, van de hele schepping en het universum bij elkaar.
En het zal weer 'zeer goed' zijn!
Uit 'Advent' van Tish Warren
Foto: Pinterest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten