'Hoe mijn geloof de kerk overleefde' van Philip Yancey

Dit boek is uit... wat jammer! Het is misschien een boek voor mensen die negatieve ervaringen met de kerk hebben, wat de schrijver Philip Yancey zelf ook heeft. Maar ook voor mensen die deze ervaringen niet zozeer hebben, kan het een heel verfrissend boek zijn. Ook in dit boek spreekt de eerlijkheid over eigen worstelingen en geloofsvragen van de schrijver me heel erg aan. Wat me ook elke keer weer raakt is het Evangelie dat door de bladzijden heen schittert. Een mooi voorbeeld hiervan is het volgende citaat:

'Ik heb gemerkt dat christenen geneigd zijn erg boos te worden op mensen die anders zondigen dan zij,' zei een man tegen mij, een man die aan het hoofd staat van een organisatie die zich inzet voor mensen met AIDS. Precies datzelfde patroon is mij ook opgevallen. Nadat ik in een boek had geschreven over mijn vriendschap met Mel White, een voormalige ghostwriter voor beroemde christenen die nu een prominente homoactivist is, kreeg ik een aantal brieven waarin ik werd veroordeeld vanwege het aanhouden van die vriendschap. 'Hoe kunt u in vredesnaam met zo'n zondaar bevriend blijven?' wilden de briefschrijvers weten. Ik heb goed over die vraag nagedacht en een aantal antwoorden bedacht, waarvan ik denk dat die bijbels zijn. Het bondigste antwoord is echter de tegenvraag: 'Hoe kan Mel White in vredesnaam bevriend blijven met een zondaar als ik?' De enige hoop voor een ieder van ons, ongeacht onze privé-zonden, is een genadeloos vertrouwen op een God die op onverklaarbare wijze zondaren liefheeft, en daar horen ook de mensen bij die anders zondigen dan wij.

Wat Yancey in dit boek heeft gedaan is mensen beschrijven die een belangrijke rol hebben gespeeld in het behouden van zijn geloof in en hem gestimuleerd hebben te wandelen met God, ondanks de negatieve invloed die de kerk op hem uitoefende. 13 hoofdstukken gaan over 13 mensen zoals

• Martin Luther King Jr
• G.K. Chesterton
• Dr. Paul Brand
• Mahatma Gandhi
• Annie Dillard
• Frederick Buechner
• Henri Nouwen

Al deze personen waren ook schrijvers. Wat ik mooi vind is dat er een paar prachtige citaten van al die schrijvers is opgenomen. Het gebeurde een paar keer dat ik naar m'n bibliotheek app ging om te kijken of er boeken van de schrijver van dat hoofdstuk aanwezig waren. Een paar citaten deelde ik op mijn facebookpagina 'Mooie Quotes'. Voor degene die daar niet komen ook hier het citaat van Frederick Buechner:

Als jij me verteld dat christelijke toewijding iets is wat je eens en voorgoed is overkomen als een soort geestelijke plastische chirurgie, dan zeg ik, ga nou gauw, ga nou toch gauw, of je probeert jezelf voor de gek te houden of je bent bezig mij zand in de ogen te strooien. Elke ochtend zou je in je bed wakker moeten worden en jezelf afvragen: 'Kan ik het vandaag allemaal weer geloven?' Nee, wat nog beter is, wacht met die vraag tot je The New York Times hebt gelezen, totdat je je dagelijkse portie van gebrokenheid en corruptie van deze wereld, die altijd vlak naast je Bijbel hoort te liggen, hebt bestudeerd. Vraag jezelf daarna af of je die bewuste dag nog weer in het Evangelie van Jezus Christus kan geloven. Is het antwoord Ja, dan weet je waarschijnlijk niet wat geloven betekent. Minstens vijf van de tien keer zou het antwoord Nee moeten zijn, omdat Nee net zo belangrijk, en misschien nog wel belangrijker dan Ja is. Het antwoord Nee bewijst dat je menselijk bent voor het geval je daar ooit aan mocht twijfelen. En als dan op een ochtend het antwoord werkelijk Ja blijkt te zijn, zou het een Ja moeten zijn barstensvol schuldbelijdenis en tranen en... bulderend gelach.

Het lezen van dit boek deed me wat. Het heeft me inzicht gegeven in het verleden van kerken en christenen en ik besef dat dat allemaal niet altijd zo heel rooskleurig is geweest. Ook de rassenhaat tussen licht en donker gekleurde mensen wordt vanuit Philips eigen jeugd beschreven en ik heb nog niet eerder gelezen wat voor bizarre vormen dat heeft aangenomen...ook door mensen uit de kerk, soms zelfs door onwetendheid omdat het met de paplepel werd ingegoten. Gelukkig las ik ook van Gods genade die harten zacht maakt en vult met liefde voor alle mensen!

Nogmaals...echt jammer dat het boek uit is! Het is als een goede preek die je vast wil houden. Belangrijker is echter dat de vernieuwde liefde voor God én voor mensen en voor Zijn gemeente in mijn hart zal blijven. De liefde van Christus!