maandag 25 november 2019

'Brieven van Ann Voskamp' en 'Niet voor maar bij' van Samuel Wells

Vandaag schrijf ik iets over twee boekjes. Twee kleine, fijne boekjes!
De eerste is: 


Een mooi boekje met 10 brieven van Ann Voskamp. Ik dacht even dat ik bij elke brief zou moeten huilen, maar nee, dat hoefde niet. Het zijn geen sentimentele brieven, maar geven je eerder een gevoel van toerusting, van bemoediging en ook van waarschuwing. Eerlijk en uit haar hart, zoals ze al haar boeken heeft geschreven denk ik.

'Ik heb ooit eens een dominee gehoord die aan een hele kerk vol mensen vertelde dat hij naast het gekkenhuis woonde en ik keek naar de grond terwijl iedereen schaterde en ze hadden geen idee hoe ik van mijn moeder hield. Ik keek naar de grond terwijl ze lachten en ik had gewild dat ze waren gaan staan en dwars door de vlammen heen hun hand hadden uitgestoken en hadden gezegd:
Onze Bijbel zegt dat Jezus zei: 'Zij die gezond zijn hebben geen heelmeester nodig, maar zij die ziek zijn.' Jezus kwam voor de zieken, niet voor het knusse clubje. Jezus kwam als een dokter en Hij doet wonderen, ook door anti-depressiva, en als de kerk er niet is voor hen die lijden dan is de kerk er niet voor Christus.
Ik wou dat ze dat allemaal tegelijk hadden gezegd, als één Lichaam, allemaal tegelijk tegen elkaar omdat er niemand van ons is die niet iets verloren heeft, die niet bang is voor iets, die geen pijn lijdt om iets. Ik wilde dat we ons zouden toewenden naar hen die pijn lijden, naar elkaar, en elkaar zouden beloven tot we er schor van waren: 
'We geven je geen clichés, maar iets om aan vast te klampen - namelijk onze handen. We geven je geen gemeenplaatsen, maar een plek voor je pijn - namelijk onze tijd. We geven je geen uitvluchten, maar we zullen een voorbeeld zijn - en dat betekent ons neerbuigen en je wonden wassen.' (...) 
Wij zijn mensen die zeggen: Je hoeft je er niet voor te schamen dat je hart en je hoofd gebroken zijn want er is een Dokter in huis. Het zijn de wijzen en de dapperen die om hulp roepen als ze in nood zijn.'

Waarom ik dit stukje uit een brief aan de kerk eruit haal is omdat ik het erg vind dat er nog steeds een soort van taboe op psychische zwakheid/ziekte rust. Tegelijk zijn er maar weinig die er niet mee te maken hebben. Wat zou het de kerk, maar vooral de mensen goed doen als we met Ann zeiden:

Geen schaamte.
Geen angst.
Niks verstoppen.
Hier zijn mensen die lijden veilig.

Er was nog een brief die me erg aansprak, die schreef ze aan zichzelf. Het heet 'Stop met sorry'. Het is een oproep om te stoppen met jezelf te veel voelen en bang zijn in de weg te lopen. Ik denk zomaar weer zo'n thema dat velen herkennen.

En dan de brieven aan haar zoons, aan haar dochter, aan de zoon die uit huis gaat, aan de man van haar kinderen... Toch ook af en toe wel ontroerend hoor:)
Het is maar een dun boekje voor niet zoveel geld, mooi om cadeau te geven!

Het tweede boekje is:


Ik weet niet of jullie al eens van Samuel Wells gehoord hadden, maar ik niet! Dit boekje is bedoeld om kennis te maken met zijn boeken en preken en gedachten. Ik had het zo uit en het was goed om te lezen. Het gaf me stof om verder na te denken en te zien hoe dit in mijn eigen leven eruit ziet. Ben ik vooral bezig met dingen voor mensen doen? Of neem ik de tijd om bij mensen te zijn? Het boekje is vooral geschreven met het oog op de maand december, ik citeer een klein stukje:

'We weten allemaal dat er met Kerst meer ruzie wordt gemaakt in gezinnen dan de rest van het jaar. Misschien komt dat wel omdat je het hele jaar druk kunt zijn met allemaal dingen voor die ander doen, terwijl als er niks anders te doen is dan bij elkaar zijn, je er achter komt dat bij elkaar zijn veel moeilijker is dan iets doen voor elkaar.'

Samuel kijkt ook naar het leven van Jezus en dat laat veel zien van wat hij probeert duidelijk te maken. Mooi om je bewust van te worden!

Er is nog een deeltje in opgenomen dat tips geeft om in het openbaar te bidden. Het staat helemaal los van het thema van het boekje, maar als extra is het wel interessant om te lezen en staan er zeker bruikbare en goede tips in! 

Ook dit boekje is er een om weg te geven of er af en toe zelf weer even bij te pakken!



vrijdag 8 november 2019

'Dat Beloof Ik' van Tamera Alexander

Dit boek kreeg ik als recensie-exemplaar van uitgeverij 'Van Wijnen'. Ik vind het er mooi en veelbelovend uitzien. Maar het lukt me eigenlijk niet zo vaak een roman uit te lezen. Om die reden heb ik mijn zusje dit boek laten lezen en gevraagd of zij een recensie wilde schrijven. En dat wilde ze!
Veel leesplezier!


'Na een aantal boeken van Tamera Alexander te hebben gelezen, had ik het nieuwe boek op de reserveringslijst van de bibliotheek gezet. Wat leuk om het dan in je schoot geworpen te krijgen om het te lezen voor een review! De meeste boeken van deze schrijfster heb ik als een trein uitgelezen en "Dat beloof ik" stelde me wat dat betreft niet teleur, want ook dit boek leest als een trein en boeit vanaf de eerste bladzij. Er gebeuren grote dingen maar ook veel kleine dingen, wat het bij elkaar een fijn boek maakt om te lezen. Zodra je weet wie de hoofdpersonen zijn is de afloop van het romantische verhaal wel te voorspellen, maar de oorlog die word beschreven is erg indrukwekkend. Soms wel erg gedetailleerd, met name de stukjes over het amputeren van ledematen. Dit maakt, samen met de persoonlijke geloofsstrijd van de hoofdpersonen, het allemaal wel realistisch, en is het geen zoetsappig geromantiseerd verhaal. Het enige nadeel vond ik het verhaal wat in het boek word verteld, wat gaat over spoken en/of geesten. Voor mij persoonlijk valt dat niet helemaal samen met de christelijke lijn van het boek, wat toch ook heel duidelijk naar voren komt.

Verder zal ik niet teveel inhoudelijk verklappen, het is in ieder geval een boek waar je een paar avonden heerlijk mee kan zitten op de bank, dus bij deze: veel leesplezier!'