Hij luisterde met grote aandacht naar haar. Toen ze uitgesproken was zei hij: 'Vertel me eens, sinds hoelang kent jouw stam de God waarover je me zoveel verteld hebt?'
Ze antwoordde: 'Bijna tweeduizend jaar'
'Tweeduizend jaar?' herhaalde de Indiaan, aandachtig voor zich uitstarend, 'dat is een lange tijd'.
'Ja' zei ze, 'een heel lange tijd.'
'Hoe vreemd', vervolgde de Indiaan, 'hoe vreemd, dat jullie dan nu pas, na tweeduizend jaar, komen zijn om ons over Hem te vertellen. Waarom hebben jullie daarmee eigenlijk zo lang gewacht?'
De oude Indiaan en de jonge vrouw keken elkaar aan, en het was een van de weinige, zeer sporadische keren dat ze niet zo gauw wist welk antwoord ze moest geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten