maandag 14 augustus 2017

'Moesje Alt' door Cees van der Laan

Uitgeverij 'Van Wijnen', klik op het boek om daarnaar toe te gaan.

Zendingswerk, het is iets dat mijn hart heeft. Van het wat meer romantische beeld dat ik er vroeger als tiener van had, is het veranderd in een wat realistischer beeld. Dat komt denk ik vooral door de boeken die ik er over gelezen heb, maar ook de mensen die ik ken, die uitgezonden zijn naar verschillende landen. Het is mooi om te zien hoe God in en door hen heen werkt. 

Toen ik dit boek zag, was mijn belangstelling gewekt, ik mocht het lezen om te recenseren. Wat ik altijd hoop te vinden in dergelijke boeken, is een uitgebreide beschrijving van de geloofsbeleving van de betreffende persoon, in de hoop hier iets van te kunnen leren.

'Moesje Alt' zei me tot voor kort niets en toch heb ik vaak de liederen gezongen die zij schreef, waaronder 'Ik wandel in het licht met Jezus' en 'Lichtstad met uw paar'len poorten'. Al op jonge leeftijd verliet Margot, de naam die zij van haar ouders kreeg, de Nederlandse bodem om te gaan leven en werken in het Nederlands Indië. Na haar bekering heeft ze daar veel zendingswerk gedaan in samenwerking met verschillende kerken. Uiteindelijk heeft zij een belangrijke rol gespeeld in het opkomen van de Pinksterbeweging in Nederlands Indië. Dat vond ik boeiend om te lezen, haar zoektocht, haar verlangen naar de doop van de Heilige Geest, de vervulling daarvan. Ze heeft er veel over geschreven en uitgegeven door het zendingsblad 'De gouden schoven', de liedbundel 'glorieklokken' bevat liederen van haar hand, veel boeken heeft zij geschreven en ook gedichten. Ook had zij de zorg voor heel veel weeskinderen op zich genomen. En overal waar Moesje Alt was, waren ook zangkoren!

Het is leuk om deze oude 'De gouden schoven' eens in te kijken, er zijn er hier een paar te vinden!

Naast al het schrijfwerk heeft zij veel gemeenten gesticht waarin zij voorging. Ook toen was dat al een onderwerp van gesprek en een reden tot scheiding tussen kerken. Verder in het boek gaat de schrijver dieper in op de overtuigingen van Moesje Alt. 

Het boek beschrijft heel uitgebreid over waar Moesje Alt was en wat ze deed en wie er allemaal bij betrokken waren en veel geschiedenis. Voor mij helaas minder waar ik altijd naar op zoek ben. De jaren van oorlog en de kampen waar zij in gezeten heeft, maakte wel indruk op me. Het werk ging in de kampen eigenlijk gewoon door, hoewel zij erg verzwakte en wel 20 kg afviel. Ook na oorlogstijd was het leven niet makkelijk en zijn veel Nederlanders terug gegaan naar Nederland, maar ook ging een grote groep naar Nieuw Guinea. Zo ook Moesje Alt:
De Heer begon een verlangen in mij te wekken om naar Nieuw-Guinea te gaan en daar de boodschap te brengen van de Volle Verlossing door Jezus' bloed aan bruin en blank. Het verlangen groeide meer en meer aan, totdat 't bij mij vaststond dat God nog een taak voor mij had in mijn ouderdom.
Na 10 jaar Nieuw-Guinea keert zij terug naar Nederland. Daar overlijdt zij nog geen half jaar later, tot verdriet van velen.

Nog een laatste citaat, dat ik (ook) mooi vind, omdat het nog steeds zo actueel is:
Hoe meer ik toeneem in geestelijke ervaring, des te meer vallen op de geloofsweg van mij weg: regels, dogma's en wettische verordeningen. De Heilige Geest maakt vrij. Geen stokpaardjes meer. Ik word evangelischer, zachter in mijn oordeel jegens andersdenkenden.

2 opmerkingen: