De film 'Warroom' is inmiddels wel bekend in het christelijke wereldje denk ik. Deze film laat het belang en de kracht van gebed zien. Een mooi stuk uit de film vind ik het slot, krijg er een beetje kippenvel van.
Na de film kwam het boek 'Vurig'. Een boek dat je veel aanreikt om net als de vrouw in de scene, een gebedsstrategie te maken en er biddend mee aan de slag te gaan. Er zijn 10 strategiën die je in dit hoofdstuk aangereikt krijgt:
- Je Passie
- Je focus
- Je identiteit
- Je gezin
- Je verleden
- Je angsten en je roeping
- Je reinheid
- Je innerlijke rust
- Je pijn
- Je relaties
Elk hoofdstuk begint met een voorstelling van wat jouw vijand zou willen doen op dit gebied. Vervolgens worden er voorbeelden uit het leven gegeven en worden daar de leugens uitgepikt en waarheden voor in de plaats gegeven. Die leugens zijn overigens denk ik voor iedereen herkenbaar en spoken rond in menig hoofd. Het probleem is dat we ze niet (altijd) als zodanig herkennen. Daarom vind ik dit boek erg sterk. Vervolgens zijn er zo'n 10-tal Bijbelverzen uitgeschreven die je kunt gebruiken in je gebed of in je strijd op het gebied van dit onderdeel in je leven. En aan het eind vind je genoeg schrijfruimte om je eigen strategiën en Bijbelverzen op te schrijven.
Natuurlijk kun je zo ver gaan als je zelf wilt. Je kunt stukken tekst uit het boek knippen en op een muur in je gebedskamer/kast of wat ook plakken. Je kunt er foto's bij hangen en gebeden uitschrijven. Zelf heb ik me beperkt tot het maken van een gebedsschrift, waarin ik alle mogelijke en onmogelijke gebedspunten heb opgeschreven. Niet eens met deze 10 onderwerpen die in het boek voorkomen, maar met onderwerpen waar ik veel mee bezig ben. Zoals de zendelingen die ik ken, ik probeer er concrete gebedspunten bij te schrijven en Bijbelteksten waar ik aan moet denken als ik voor hen bid. Maar ook heb ik stukjes uit het magazine van de SDOK (stichting de ondergrondse kerk) geknipt en er in geplakt om hen niet te vergeten en voor ze te blijven bidden.
Eerlijk is eerlijk, soms ligt dat schrift weer een paar weken ongebruikt onder m'n bed. Maar toch ben ik blij dat ik er aan begonnen ben. Ik pak het dan toch wel weer een keer op om er door te bladeren en voor wat punten te bidden voordat ik ga slapen. En nu, na een paar maanden, ben ik verwonderd over hoe het is gelopen met bepaalde gebedspunten. Ik startte in een moeilijke periode waarin onze 19-jarige zoon een hersentumor bleek te hebben. De ouderling die een keer op bezoek kwam las die avond Psalm 103 en ik heb het erbij geschreven:
Loof de Heere mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam. Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden. Die al uw ongerechtigheden vergeeft, Die al uw ziekten geneest. Die uw leven verlost van het verderf, Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid. Die uw mond verzadigd met het goede, uw jeugd vernieuwt als die van een arend.En zelf had ik ook een tekst waar ik me aan vastklampte, een gebed dat Jezus zelf bad in Johannes 17:15:
Ik bid niet dat U hen uit de wereld weg neemt, maar dat U hen bewaart voor de boze.En inmiddels is onze zoon geöpereerd en is er een nieuwe uitslag gekomen waaruit blijkt dat het geen tumor was! Ik was er heel verbaasd over, had dit gewoon helemaal niet verwacht! Wat ben ik blij dat ik het opgeschreven had!
En zo zijn er nog meer dingen en er zijn ook nog heel veel gebedspunten waar ik voor blijf bidden, misschien mijn leven lang wel. Maar als ik dit schrift van een paar maanden oud doorlees, dan zie ik een God, Die niet in de eerste plaats al mijn gebeden verhoort, maar een God die mijn hart kent en zoekt en voor Zich wil winnen. Want dat deed Hij, niet voor het eerst toen de uitslag van onze zoon goed bleek te zijn, maar al tijdens het hele proces. Hij wist precies waar de pijn zat, wist precies wat ik echt nodig had, wist precies het juiste woord op het juiste moment te spreken en drukte mijn angstige moederhart veilig tegen het Zijne! En ik wil niet dat Hij daarmee stopt, al worden al mijn gebeden beanwoord, ik wil Hem!
Ik dwaal een beetje af, sorry...
Op facebook is een poosje geleden een groep gestart die samen dit boek aan het lezen is, daar doe ik aan mee en we zijn bij hoofdstuk 6. Het is fijn om dit boek met elkaar te lezen, ook voor de nodige pastorale zorg die daarmee om de hoek komt kijken. Maar misschien is het een beter idee om het te doen met mensen die je kent, juist omdat het over gebieden in je leven gaat waar heel veel pijn kan zitten en die echt de juiste zorg en aandacht nodig hebben. Maar dat is mijn mening.
Tot slot nog een laatste opmerking. Het boek geeft enorm veel aandacht aan wat de duivel allemaal doet en zegt. Het is goed om je daar bewust van te worden en wat ik er van geleerd is, zowel van het boek als van de film, is dat het heel belangrijk is, dat je weet welke plaats God heeft, welke plek je zelf in mag nemen, maar ook zeker dat je de satan op de plek mag zetten waar hij hoort! Zelf geef ik in mijn gebed niet zoveel aandacht aan dat monster. Ik zou op een gegeven moment overal duveltjes gaan horen en zien en ik denk niet dat dat de bedoeling is. Integendeel, je ogen mogen open gaan voor het koninkrijk van God, zodat je de Koning overal kunt horen en zien!