'Radicale Genade' van Wim van Gent en Arjan van den Noort

Dit boek werd me toegestuurd om een recensie over te schrijven. Klik op het plaatje voor meer informatie.

Een mooi, stevig dagboek voor jonge mensen.

De titel sprak me gelijk al aan, maar dat zinnetje eronder...'Bijbels dagboek bij de Dordtse Leerregels', daar werd ik een beetje onzeker van.

Want eerlijk gezegd, de catechismus ken ik wel, al die vragen en antwoorden, die we zelfs ook uit ons hoofd moesten leren tijdens de belijdeniscatechisatie.

Ik meen me vaag te herinneren dat de Dordtse Leerregels ook wel in elke middagdienst behandeld werd. Maar de inhoud en wat het precies allemaal inhoudt is nooit zo goed tot me doorgedrongen.

Dus een beetje nieuwsgierig werd ik er ook van.

Het boek is heel prettig om te lezen. Het is duidelijk, goed te begrijpen. Het enige wat niet te begrijpen is en waar de schrijvers van dit dagboek, maar ook de schrijvers van de Dordtse Leerregels het over eens zijn, is de genade van God en het werk van Zijn Geest. Dit schoolseizoen had ik als thema bedacht: 'leven vanuit genade'. Dat betekent dat ik veel meer mag rusten in het volbrachte werk van Christus. En dat is eigenlijk waar het precies om gaat in dit dagboek en blijkbaar dus ook in de Dordtse Leerregels.

De Dordtse Leerregels komen (niet elke dag) terug in kleine, behapbare stukjes.

Ga ik dit boek het komende jaar gebruiken? Ja, ik wil het lezen, en dan kijk ik dan per dag of het een mooi, geschikt stukje is voor aan tafel 's avonds. Het werkt bij ons niet zo om echt elke dag uit een zelfde boek naast de Bijbel er nog bij te lezen. Elke dag sluit af met een 'nadenker', 'verdieping', 'inspiratie', 'vraag', 'doen', 'bemoediging', 'opdracht', 'leerpunt', 'tekst', 'citaat', 'stelling' of 'lied'.

Voorbeeld citaat:

'Als de Heere je geroepen heeft, verspil dan geen tijd door over je schouder te kijken om te zien wie er volgt.' (Corrie ten Boom)

Voorbeeld verdieping:

'Toen Christus riep: 'Het is volbracht', vond de wet rust, en verloor ik ten diepste mijn angst voor de dood.'

Voorbeeld Nadenker:

'Ga niet je geestelijk leven toetsen aan het leven van anderen, maar toets het aan wat God Zelf zegt in Zijn Woord.'

Dit was het laatste boek dat ik recenseerde in 2016. Volgend jaar komen er weer nieuwe boeken, zoals:

• 'I am N' van SDOK
• 'Passie voor Recht' van Jim Martyn
• 'In goede handen' van Kara Tippetts
• 'Gebruik je verstand' van John Piper
• 'Terug naar genade' van Philip Yancey

'Maskers af!' van Emily P. Freeman

Dit boek mocht ik recenseren van uitgeverij van Wijnen - Franeker.

Wat een maskers kunnen we als vrouwen dragen! Ik stond er versteld van, toen ik het ene na het andere hoofdstuk las en de schrijfster ze beschreef alsof ze ze allemaal heeft gedragen!

• Het masker van goede prestaties
• Het masker van je goede reputatie
• Het masker van een niet-gemeend 'prima'
• Het masker van dienstbaarheid
• Het masker van Bijbelse disciplines
• Het masker van sterk en verantwoordelijk zijn
• Het masker van je comfortzone
• Het masker van je onverschilligheid

Dit boek is geschreven voor vrouwen, maar of mannen zich hier niet in zouden herkennen?

Eerlijk gezegd, houd ik niet zo van maskers. We deelden jaren geleden met nog meer mensen dan ons gezin ons huis en leven en een van de dingen die we daar leerden en elkaar steeds weer voorhielden, was het belang van transparant zijn. Wanneer je je leven deelt met anderen dan kom je jezelf tegen en heeft het niet zoveel zin jezelf te verstoppen.

Maar toch, Emily beschrijft de maskers zo intens en een tikje Amerikaans, dat ik mezelf er meerdere keren in heb herkend. Maar gelukkig laat ze het daar niet bij en houd ze je de spiegel voor waar ik vaker in zou moeten kijken:

Jezus had geen verwachtingen van zichzelf. Hij probeerde niet het beeld dat men van Hem had onder controle te houden en voortdurend zijn realiteit op één lijn te brengen met zijn ideaal. Nee, Hij leefde vol verwachting toe naar de volgende stap. Hij leidde zijn leven in totale, complete afhankelijkheid en onderwerping aan de stem en wil van zijn Vader. In de Psalmen blijkt David dat ook te begrijpen. 'Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van Hem blijf ik alles verwachten (Psalm 62:6).

Na alle maskers uitvoerig beschreven te hebben, neemt Emily je mee in een proces van achter die maskers vandaan komen.
Het hele boek staat vol voorbeelden uit haar eigen leven, maar ook uit het leven van vrouwen om haar heen. De laatste vier hoofdstukken zijn geschreven om te laten zien hoe veilig we zijn in Christus, ook als het pijn doet, ook als je tekortschiet, ook als alles misgaat en ook als je je niet veilig voelt.

Uiteindelijk geeft Emily je 4 vragen mee, waarmee je aan de slag kunt gaan op momenten dat je geneigd bent het ene of andere masker op te zetten:

1. Wat is waarheid? (Geest)
2. Wat wil jij geloven? (Verstand)
3. Wat ga je doen? (Wil)
4. Geef je jouw standpunt op dat het jouw goed recht is om het gevoel te hebben dat Gods waarheid waar is? (Emoties)

Deze vragen worden ook duidelijk uitgelegd en beschreven. Ik vind het heel fijn, omdat je er echt iets mee kunt. Het vergt beslist moed en doorzettingsvermogen, omdat Gods waarheid vaak tegen je gevoel en tegen de manier waarop je iets waarneemt in gaat, bij mij in elk geval!

Aan het eind van elk hoofdstuk staan vragen 'Achter het masker' ter verdieping. Het boek is goed te gebruiken om met een groepje te bespreken. Emily raadt aan dit te doen met niet meer dan 6 vrouwen. Achterin het boek staat een beschrijving hoe je dit het beste aan kunt pakken, waar je waarschijnlijk tegenaan zult lopen en oplossingen daarvoor. En voor elke samenkomst zijn er verschillende vragen en opdrachten, maar ook een videoclip/lied die je op youtube op kunt zoeken en met elkaar kunt bekijken. Natuurlijk kun je dit ook zelf gebruiken als je het boek aan het lezen bent. Een van die liederen, is dit prachtige lied 'Give me Jesus':

Minpuntje van dit boek: Het ene hoofdstuk leest heel makkelijk, andere weer wat moeizamer. Maar eerlijk gezegd, ik wilde een beetje opschieten met lezen, omdat er nog meer boeken klaar liggen! Onder de titel 'Maskers af!' staat: 'Bevrijding van een krampachtige manier van leven'. Mijn man maakte daarvan: 'Bevrijding van een krampachtige manier van lezen' van... Daar kan ik mee aan de slag!

Houd deze blog in de gaten! De volgende recensie gaat over het dagboek voor jongeren 'Radicale Genade'! De titel vind ik alvast geweldig, maar die Dortse Leerregels...Daar lees je dan meer over!

'Backstage' van Kees Kraayenoord

Het is alweer een poosje geleden dat ik een boek zo snel uitlas. De bekende aanbiddingsleider Kees Kraayenoord neemt je mee naar zijn leven 'backstage', zijn leven achter het podium, wat er vaak veel minder mooi uit ziet dan op het podium. En dat is het ook echt, schokkend minder mooi! 

Dit boek mocht ik recenseren van de uitgever Ark Media. Klik op het plaatje voor meer informatie

Een citaat:

Ik stond op een dag met een storm aan twijfels onder de douche, terwijl het warme water over m'n hoofd naar beneden stroomde. Mijn handen leunden tegen de muur. Mijn ogen waren neergeslagen naar de witte tegels. 

'Vader, ik kan dit helemaal niet, dat hele aanbidding-als-levensstijl-gedoe. Ik faal dagelijks! Ik geef er les over, maar zelf kan ik dat halleluja-gevoel maar niet vasthouden. Ik kan het proberen op te wekken, maar ik verlies het ook telkens weer.'

Toen had ik weer 's zo'n moment dat ik het idee had dat God, zo liefdevol, met me sprak.

'Lukt het je niet?'

'Nee, Vader, ik ben een mislukkeling. Ik maak er een potje van.'

'Hoe voel je je nu?'

'Beroerd, leeg, teleurgesteld in mezelf.'

'Goed zo.'

'Goed zo?'

'Ja, en nu wil Ik dat je al je leegte, je falen en al je teleurstelling in jezelf aan Mij geeft. Je mag Mij ontmoeten in je gebrokenheid. Want dát is een levensstijl van aanbidding.'

Op dat moment voelde ik me zo opgelucht. God bevrijdde me. De druk die ik mezelf al die tijd had opgelegd om een succesvolle aanbidder te zijn die altijd Gods tegenwoordigheid ervaart, die druk nam God van me weg. Mijn levensstijl van aanbidding betekende niet dat ik een superchristen hoe te zijn, maar dat ik mijn lof en leegte, mijn succes en falen, mijn angst en aanbidding met Hem zou durven delen. En terwijl het warme water over m'n hoofd en rug stroomde, waste God me schoon van schuld en zelfverwijt.

Kees beschrijft zijn hele leven als een leven van vallen en opstaan, Jezus' liefde tegemoet. 

Misschien geeft het lezers een opgelucht gevoel. Aanbiddingsleiders zijn namelijk ook maar gewoon mensen, gebroken mensen, allemaal onderweg!

Misschien roept het lezen van dit boek wel weerstand op. Het is niet zo mooi als het allemaal lijkt! Waarom doen ze alsof het allemaal zo geweldig is op het podium? Waarom niet wat meer van echte leven daarachter laten zien?

Mij deed het wel wat. Zelf voel ik soms ook die spanning als ik eens in de maand de 'worship' leidt, zoals ze het bij ons noemen. Om de een of andere vage reden zijn er mensen die tegen je op gaan zien en dat is knap vervelend. Want je bent niet iemand die 'het' al heeft... Hooguit ben je iemand die ernaar 'jaagt'. Ook het 'dit kan ik helemaal niet' komt me griezelig bekend voor, ik heb me door menig paniekaanval heen moeten slaan. Je hoopt en verlangd dat Gods aanwezigheid voelbaar is en Zijn Geest aan het werk is... maar je kunt dat niet plannen, regelen of maken. En als dat er dan is, maakt dat jou dan een geweldige aanbiddingsleider? Diep in je hart weet je dat het antwoord 'nee, nee en nog eens nee' is. 

Na het lezen van dit boek weet je dat wat Kees allemaal bereikt heeft als rondreizend worshipleider, niet zo heel veel met Kees te maken heeft, maar des te meer met de God van Kees, die hem heeft geroepen om mensen in Gods aanwezigheid te brengen. Als God Kees daar voor wil gebruiken, dan kan Kees daar veel op tegen hebben en er soms een puinhoop van maken, maar dat houdt God (Goddank!) allemaal niet tegen! 

Ik ga hier niets over die puinhopen vertellen, dan moet je het boek zelf maar lezen😏

Nog een ding wat me diep raakte, was dat hij op een gegeven moment, overal mee is gestopt om alleen dat ene wat God van hem vraagt te doen. Daar was moed voor nodig, zeker omdat er meer mensen bij betrokken waren. Dat is leven door geloof.

Hoewel Kees zichzelf niet als schrijver ziet, leest het makkelijk weg door de ernst, maar ook door de humor die erin ligt. Dat maakte dat ik dit boek las met een lach en een traan en waardoor ik zeg: je zou dit boek ook eens moeten lezen!

Een lied als hieronder luister ik wel echt anders dan voordat ik dit boek las.