Als ik eerlijk ben begon ik het boek te lezen met een klein beetje buikpijn! Wat ging deze Amerikaanse schrijfster me hierover vertellen? Dat ik mijn man moet zien te behagen koste wat het kost? Dat ik op geen enkele manier tegen hem in mag gaan en hem moet volgen in alles?
Gelukkig verdween dat allemaal een beetje naar de achtergrond terwijl ik het ene hoofdstuk na het andere las. Na het tiende hoofdstuk zei mijn man: 'het heeft er in ieder geval in geresulteerd dat je in de afgelopen weken al vier keer mijn brood hebt klaargemaakt!' We maken zogezegd vorderingen:)
Door het Amerikaanse moet ik altijd een beetje heen prikken, als dat eenmaal lukt houd ik een boek over wat me aanmoedigt. Niet om mijn man op een slaafse manier te dienen, maar om 'hem te koesteren en van hem te genieten'! Dat zijn woorden uit mijn hart, dat doe ik graag en met alle liefde, daar wil ik me voor inzetten.
Elk hoofdstuk diept een bepaald thema uit, waarvan een paar voorbeelden:
- Samenwerken als een team
- Leren communiceren
- Genieten van intimiteit
- Je familie liefhebben
- Tijd maken voor plezier
De schrijfster verteld vanuit haar eigen leerproces en spaart zichzelf daar niet bij en biedt zo een uitweg uit patronen waar je in vast kunt zitten.
Aan het einde van elk hoofdstuk vind je een lijstje met 'kleine dingen die een groot verschil maken', heel veel bruikbare tips om te werken aan wat er in het hoofdstuk aan de orde is geweest. Hierdoor is het een heel praktisch boek!
In alle hoofdstukken doet de schrijfster een beroep op de inspanning, creativiteit en het verstand van de vrouw om contacten te onderhouden. Allereerst het contact met God, waarin we persoonlijk mogen groeien, dan volgt je echtgenoot en het gezin, de familie eromheen waarin God je een plek gegeven heeft, de gemeente en ook met de mensen die om je heen wonen. En dit alles in samenwerking (en goedkeuring) met je echtgenoot.
Je kunt het boek zeker in één keer uitlezen, maar probeer niet alles in één keer toe te passen! Ook Elizabeth geeft aan dat het een groeiproces is, die niet van de ene op de andere dag tot stand komt, integendeel! En zo houd ik de moed er ook nog even in. Het is niet zoveel moeite om brood klaar te maken voor m'n man. Het zit 'm meer in het tijdstip wanneer ik bedenk dat ik dat wil doen: precies wanneer ik het genoeg vind voor deze dag en ik op het punt sta naar bed te gaan! Het lukt me nog lang niet altijd om me daar over heen te zetten. Wat ik erg fijn vind is dat er totaal geen druk op staat, hij het eigenlijk niet eens van me vraagt, verlangd of verwacht. Het is van mijn kant gezien wel een klein gebaartje dat ik hem koester en van hem geniet.