Eerlijk gezegd zal ik niet zo gauw een boek over het huwelijk lezen. En dat geldt ook voor boeken over gezin/opvoeding.
Ik zit nu al vijf minuten naar het scherm te kijken en ben nieuwsgierig naar de verklaring die volgt. Maar het blijft uit. Het is niet omdat ik een hekel aan deze boeken heb en gelukkig ook niet omdat ons huwelijk een drama is, hoewel sommige dramastukken, ook in ons huwelijk, meesterlijk kunnen zijn, dat zijn de drama's van het goede en nodige soort!
Genoeg hierover!
Op mijn oppasadres zag ik dit boek van Tim Keller liggen en natuurlijk kon ik mezelf, ondanks de titel, niet tegenhouden er een paar bladzijden uit te lezen. Wat las het prettig en wat schrijven Tim en Kathy open en eerlijk over het huwelijk. Een zin in de inleiding sprak me al gelijk erg aan:
'Als jong meisje was Kathy tot geloof in Christus gekomen door De kronieken van Narnia van C.S. Lewis. Ze drong er via Susan op aan dat ik ze ook zou lezen.'
Net nu ik zelf aan deze kronieken was begonnen.
Maar daar gaat het boek natuurlijk verder niet over. Hoewel ik al gauw in de gaten had dat er vaak quotes van Lewis werden gebruikt.
Het is een evenwichtig, Bijbels onderbouwd schrijven, waarin veel facetten van zowel het gehuwd als het ongehuwd zijn aan bod komen. Het volgende citaat wordt meerdere keren aangehaald:
'De voornaamste uitdaging van het huwelijk is - leren hoe je moet houden van en zorgen voor de vreemdeling met wie je getrouwd blijkt te zijn.'
Best wel waar als ik terugdenk aan onze huwelijksdag, toen we allebei 19 jaar waren en zie hoe we veranderd zijn in de loop van 22 jaar. En dat proces gaat alsmaar door.
Nog twee mooie citaten die Tim Keller gebruikt en laat jullie de rest zelf verder lezen!
'Vriendschap: Het onuitsprekelijke bemoedigende gevoel van veiligheid bij een ander - dat men de gedachten niet hoeft af te meten of de woorden hoeft af te wegen, maar ze kan uitstorten, ongeacht of het nu kaf is of koren, het zal beslist met trouwe hand gezift worden, wat waardevol is zal behouden blijven, het overige zal met de adem der vriendelijkheid weggeblazen worden.' (Dinah Maria Mulock Craik)
'Als we Hem laten begaan (...) maakt Hij ook van de zwakste en smerigste onder de mensen een god of godin, een verblindheid, stralend, onsterfelijk wezen, kloppend van een energie en vreugde en wijsheid en liefde die we ons nu niet kunnen voorstellen, een heldere, vlekkeloze spiegel waarin Gods onbegrensde macht en vreugde en goedheid volmaakt (zij het natuurlijk in het klein) naar Hem wordt teruggekaatst. Het is een lang en ten dele zeer pijnlijk proces; maar dit is wat ons te wachten staat. Niets minder dan dit.' (C.S. Lewis)